10- منظور از «لقاء اللّه» چيست؟

در آيات متعددى از قرآن مجيد كه اشاره به قيامت و رستاخيز مى‌كند تعبير به «لقاء اللَّه» يا «لقاء ربّ» آمده است‌

اين تعبير بسيار پرمعنى و عميق است، هرچند جمعى از مفسّران، بسيار ساده از كنار آن گذشته‌اند:

گاه گفته‌اند منظور از «لقاء اللَّه» ملاقات فرشتگان خدا در قيامت است.

گاه گفته‌اند منظور ملاقات حساب و جزاء و ثواب او است.

و گاه گفته‌اند به معنى ملاقات حكم و فرمان او است.

و به اين ترتيب هر كدام كلمه‌اى را در تقدير گرفته‌اند، در حالى كه مى‌دانيم تقدير بر خلاف اصل است و تا دليلى بر آن نباشد بايد از آن پرهيز كرد.

بدون شك منظور ملاقات حسى پروردگار نيست، چرا كه ملاقات حسى تنها در مورد اجسام است كه داراى مكان و زمان و رنگ و كيفيات ديگرند، به طورى كه مى‌توان آنها را با چشم ظاهر ديد.

بلكه منظور يك‌ شهود باطنى و ديدار و ملاقات روحانى و معنوى با خدا است، زيرا در قيامت حجاب‌ها كنار مى‌رود، و آثار خداوند چنان در عرصه محشر و تمام صحنه‌ها و مواقف قيامت ظاهر و آشكار مى‌گردد كه همه كس حتى كافران خدا را با چشم دل مى‌بينند، و او را ديدار مى‌كنند! (هرچند اين ديدارها متفاوت است).

مرحوم علامه طباطبائى در تفسير الميزان چنين مى‌گويد: «بندگان خدا در شرائطى قرار مى‌گيرند كه حجابى ميان آنها و پروردگارشان نيست، زيرا طبيعت روز