لذا در حديث «مفضل بن عمر» مى‌خوانيم كه مى‌گويد از امام صادق عليه السلام درباره «صراط» سؤال كردم فرمود: صراط همان طريق به سوى معرفت و شناخت خداوند متعال است.

سپس افزود: دو صراط است، صراطى در دنيا و صراطى در آخرت، و امّا صراط در دنيا همان امام واجب الاطاعه است، هركس او را بشناسد و به هدايت او اقتداء كند از صراطى كه پلى است بر جهنم در آخرت مى‌گذرد، و هر كس او را در دنيا نشناسد قدمش بر صراط آخرت مى‌لرزد و در آتش جهنم سقوط مى‌كند» [1].

در تفسير امام حسن عسكرى عليه السلام اين دو صراط (صراط دنيا و آخرت) به صراط مستقيم معتدل بين «غلوّ» و «تقصير» و «صراط آخرت» تفسير شده است‌ [2].

اين نكته نيز قابل توجّه است كه در روايات اسلامى عبور از اين راه پرخطر مشكل شمرده شده است، در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله (وهم از امام صادق عليه السلام) آمده است: انَّ عَلَى جَهَنَّمَ جِسْراً ادَقُّ مِنْ الشَّعْرِ وَ احَدُّ مِنْ السَّيفِ: «بر دوزخ پلى است باريكتر از مو و تيزتر از شمشير»! [3].

صراط «مستقيم» و حقيقت‌ «ولايت» و «عدالت» در اين دنيا نيز چنين است، باريكتر از مو، و تيزتر از شمشير، چرا كه خطّ مستقيم خط باريكى بيش نيست، و بقيه هر چه هست خطوط انحرافى در چپ و راست است.

و طبيعى است كه صراط قيامت كه تجسّم عينى از اين صراط است چنين باشد.

ولى با اين حال همان گونه كه قبلًا نيز اشاره شد گروهى با سرعت در سايه ايمان و اعمال صالح از اين جاده خطرناك مى‌گذرند.

بدون شك ارتباط با پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و خاندان رسول اللَّه صلى الله عليه و آله مى‌تواند عبور از اين جاده مخوف را آسان سازد، در حديثى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: اذا كانَ‌

[1]- معانى الاخبار صفحه 32 حديث 1.

[2]- بحار جلد 8 صفحه 69 حديث 18.

[3]- ميزان الحكمه جلد 5 صفحه 348- در حديث امام صادق عليه السلام به جاى جمله: انّ على جهنّم جسْراً كلمه الصراط آمده است (بحار جلد 8 صفحه 64 حديث 1).