98- ترازوى سنجش اعمال در قيامت چگونه است؟

آنها كه ترازوهاى آن جهان را همچون ترازوهاى اين دنيا پنداشته‌اند مجبور شده‌اند كه براى اعمال انسانها در آنجا نوعى سنگينى و وزن قائل شوند، تا قابل توزين با آن ترازوها باشد.

ولى قرائن نشان مى‌دهد كه منظور از «ميزان» وسيله سنجش به معنى عام آن است، زيرا مى‌دانيم هر چيزى وسيله سنجش مناسب خود دارد، وسيله سنجش حرارت را «ميزان الحراره» يا دما سنجش مى‌گويند، و وسيله هوا را «ميزان الهواء» يا «هواسنج».

بنابراين منظور از ميزانهاى سنجش اعمال كسانى هستند كه اعمال نيكان و بدان را با اعمال آنها مى‌سنجند، چنانكه مرحوم علامه مجلسى از شيخ مفيد نقل مى‌كند كه در روايت آمده: إنّ اميرَ الْمؤمِنينَ وَ الأئمّةَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ عليه السلام هُم الْمَوازينُ‌ «امير مؤمنان و امامان از فرزندان او عليه السلام ميزانهاى عدل قيامتند» [1].

در «اصول كافى و معانى الاخبار» نيز از امام صادق عليه السلام نقل شده كه شخصى از معنى آيه‌ وَ نَضَعُ الْمَوازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ «ما ترازوهاى عدل را در روز قيامت نصب مى‌كنيم» سؤال كرد، فرمود: هُمُ الانْبِياءُ وَ الاوْصِياءُ عليه السلام‌ ميزانهاى سنجش همان «پيامبران و جانشينان آنها هستند»! [2].

[1]- بحار الانوار جلد 7 صفحه 252.

[2]- تفسير برهان جلد 3 صفحه 61- و اصول كافى جلد 1 صفحه 419 نظير اين حديث در تفاسير ديگر آمده است.