كافى داشته باشد و اسلام را بپذيرد به فرض كه پدرش هم مسلمان نباشد از او جدا مى‌شود و در زمره مسلمين قرار مى‌گيرد.

ثالثاً از قرآن مجيد استفاده مى‌شود كه حتى بلوغ شرط نبوت نيست و برخى از پيامبران در طفوليت به اين مقام رسيدند، چنانكه درباره يحيى مى‌فرمايد: وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا: «ما فرمان نبوت را در طفوليت به او داديم» (مريم: 12)

و در داستان عيسى عليه السلام نيز آمده است كه به هنگام كودكى با صراحت گفت‌ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا: «من بنده خدا هستم كتاب آسمانى به من بخشيده و مرا پيامبر قرار داده است (مريم- 30)

فراتر از همه اينها همان است كه پيامبر صلى الله عليه و آله اسلام على عليه السلام را پذيرفت حتّى در يوم الدار او را به عنوان برادر و وصى و وزير و جانشين خويش معرفى فرمود.

به هر حال رواياتى كه مى‌گويد على عليه السلام نخستين كسى بود كه دعوت پيامبر صلى الله عليه و آله را پذيرفت فضيلتى بى‌مانند براى آن حضرت در بر دارد كه هيچ‌كس در آن با او برابرى ندارد، و به همين دليل او شايسته‌ترين فرد امّت براى جانشينى پيامبر صلى الله عليه و آله بوده است. [1]

[1]- تفسير پيام قرآن- 9/ 355