و اين درست به اين مى‌ماند كه كسى بخواهد براى كودكى كه در عالم جنين زندگى مى‌كند، مسائل اين جهان را تشريح كند. اگر سخنى نگويد، كوتاهى كرده و اگر هم بگويد ناچار است مطالب را بصورت سر بسته ادا كند زيرا شنونده در آن شرائط، توانائى و استعداد بيشتر از اين را ندارد.

3- يكى ديگر از اسرار وجود متشابه در قرآن، بكار انداختن افكار و انديشه‌ها و بوجود آوردن جنبش و نهضت فكرى در مردم است، و اين درست به مسائل فكرى پيچيده‌اى مى‌ماند كه براى تقويت افكار انديشمندان، طرح مى‌شود تا بيشتر به تفكر و انديشه و دقت و بررسى در مسائل بپردازند.

4- نكته ديگرى كه در ذكر متشابه در قرآن وجود دارد و اخبار اهل بيت «عليهم السلام» آن را تأييد مى‌كند، اين است كه وجود اين گونه آيات در قرآن، نياز شديد مردم را به پيشوايان الهى و پيامبر و اوصياى او روشن مى‌سازد و سبب مى‌شود كه مردم به حكم نياز علمى به سراغ آنها بروند و رهبرى آنها را عملًا به رسميت بشناسند و از علوم ديگر و راهنمائى‌هاى مختلف آنان نيز استفاده كنند و اين درست به آن مى‌ماند كه در پاره‌اى از كتب درسى، شرح بعضى از مسائل به عهده معلم و استاد گذارده مى‌شود تا شاگردان، رابطه خود را با استاد قطع نكنند و بر اثر اين نياز، در همه چيز از افكار او الهام بگيرند و در واقع در مورد قرآن به مصداق وصيت معروف پيامبر (انى تارك فيكم الثقلين كتاب الله و اهل بيتى و انهما لن يفترقا حتى يردا علىّ الحوض):

«دو چيز گرانمايه را در ميان شما به يادگار مى‌گذارم: كتاب خدا و خاندانم و اين دو هرگز از هم جدا نمى‌شوند تا در قيامت در كنار كوثر به من برسند» [1] [2]

[1]- مستدرك حاكم جلد سوم صفحه 148

[2]- تفسير نمونه 2/ 322