درس پنجاهم: تلاش عاجزان‌

اميرمؤمنان على عليه السلام مى‌فرمايد:

الْغِيْبَةُ جُهْدُ الْعاجِزِ [1]

ترجمه‌

غيبت كردن آخرين تلاش افراد ناتوان است.

شرح كوتاه‌

درميان گناهان كبيره كمتر گناهى است كه همانند غيبت نشانه پستى و ضعف و زبونى و ناجوانمردى باشد.

آنها كه به مذمت و عيب‌جويى مردم در پشت سر مى‌نشينند و آبروى و حيثيت افراد را با افشاى عيوب پنهانى، كه غالب مردم به يكى از اين عيوب گرفتارند، مى‌برند، و آتش حسد و كينه خود را با اين وسيله فرو مى‌نشانند، افرادى ناتوان و فاقد شخصيتند كه حتى در مبارزه بى‌دليل و ظالمانه خود شهامت ندارند و تمام قدرتشان اين است كه از پشت خنجر بزنند.

در حديث آمده، آن‌كس كه غيبت مردم كند اگر توبه نمايد آخرين كسى است كه وارد بهشت مى‌شود و اگر نكند نخستين كسى است كه وارد دوزخ مى‌شود.

[1] نهج‌البلاغه، كلمات قصار.