درس سى و نهم: اركان هدايت‌

امام جواد عليه السلام مى‌فرمايد:

الْمُؤْمِنُ يَحْتاجُ إِلى‌ ثَلاثِ خِصَالٍ:

توفيقٌ مِنَ اللَّه‌

وَ واعِظٌ مِنْ نَفْسِهِ‌

وَقَبُولٌ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ‌ [1]

ترجمه‌

افراد با ايمان نيازمند به سه چيزند، توفيق پروردگار، و واعظى از درون جان و دل، و پذيرشى از اندرز دهندگان.

شرح كوتاه‌

در اين راه پرفراز و نشيبى كه انسان در زندگى در پيش دارد براى اين كه بتواند از خطرات بيشمارى كه سعادت او را تهديد مى‌كند رهايى يابد و موجودى مفيد و مؤثر در اجتماع گردد، در درجه اوّل نياز به يك ارتباط معنوى و روحانى به پروردگار دارد كه از ذات پاكش مدد گيرد، و سپس وجدانى بيدار و آگاه از درون او را موعظه كند و پس از آن گوش‌هايى شنوا كه از افكار، راهنمايى‌ها، اندرزها و مشورت‌هاى ديگران استفاده كند.

[1] منتهى الآمال.