همانگونه كه ملاحظه كرديد، در اين آيه شريفه، غرفه در همان معنى اصلى به كار رفته است. ولى به تدريج معنى ديگرى براى اين كلمه پيدا شد، و به طبقه بالاى خانه‌ها نيز اطلاق گشت. يعنى همانطور كه به آن مقدار آب كه در كف و بالاى دست جمع مى‌شود، غرفه گفته شده، به اطاقهاى طبقه بالاى ساختمان هم غرفه گفته مى‌شود؛ زيرا عرب به كمترين مناسبتى لفظى را در معنى ديگرى استعمال مى‌كند.

جالب اين كه، كلمه غرفه تنها در دو آيه قرآن مجيد آمده است؛ در سوره بقره در معنى اوّل استعمال شده، و در سوره فرقان در معنى دوم به كار رفته است. [1]

سؤال: چرا از خانه‌هاى بهشتى تعبير به غرفه شده است؟

پاسخ: خداوند مى‌خواهد اهمّيّت اين پاداش را بيان كند، زيرا در گذشته، بين مردم مشهور بود كه طبقات بالاى ساختمانها مرغوبتر است.

ب- «بما صبروا»:

آن جايگاه آرام و غرفه‌هاى سراسر نور و معنويّت بهشتى، كه با استقبال فرشتگان و درود و تحيّت آنها تحويل عبادالرّحمن مى‌شود، به خاطر صبر و استقامت و بردبارى آنان است. اين جمله نشان مى‌دهد كه صفت چهاردهم، صبر و بردبارى، از تمام صفات عبادالرّحمن بالاتر و با ارزشتر است؛ چرا كه صبر و بردبارى ضمانت اجرايى صفات سيزده‌گانه قبل است؛ به گونه‌اى كه اگر شخصى فاقد اين صفت باشد، دست يافتن به اوج قلّه عبوديّت و بندگى برايش امكان‌پذير نخواهد بود.

جالب اين كه اين صفت نه تنها در مسير موفقيّت و كاميابى در امور معنوى نقش كليدى دارد، بلكه در امور مادّى و دنيايى نيز نقش ويژه‌اى دارد؛ و بدون آن، رسيدن به اهداف مادّى نيز غير ممكن است.

بدين جهت، كسانى كه مى‌خواهند در سلك عبادالرّحمن قرار گيرند، و در نهايت به سكون و آرامش در آن غرفه‌هاى بهشتى برسند، بايد صبر و بردبارى و تحمّل‌

[1]. البتّه هم خانواده‌هاى اين كلمه در آيات ديگر نيز آمده، امّا خود كلمه غرفه فقط در همان دو آيه ذكر شده است.