آلوده كوچه و خيابان، صفحات فساد برانگيز برخى از مجلّات و روزنامه‌ها، داستانهاى عشقى، رمانهاى شهوانى، مجالس گناه و آلوده به رقص و موسيقى حرام و مانند آن، دوستان ناباب و نامناسب، الگوهاى كاذب و فريبنده موجود در جامعه، كه بعضاً بر مبناى مسائل اقتصادى سياسى معرّفى مى‌شوند، همه و همه خطراتى است كه فرزندان ما و شما را تهديد مى‌كند. آنان در صورتى راه كمال و سعادت را خواهند پيمود، و در آسمان خوشبختى پرواز خواهند كرد، و در درياى وسيع و گسترده پاكيها و خوبيها شناور خواهند شد، كه هر سه مدرسه (محيط) آنها سالم باشد. بنابراين، هريك از مدارس سه گانه فوق مشكلى پيدا كند، بدون شك فرزندان ما به همان مقدار از قافله سعادت عقب مى‌مانند. به همين جهت، اگر يكى، يا دو تا، از اين مدارس تعطيل شود، يا نقش خود را بخوبى ايفاء نكند، يا خدايى ناكرده تأثير معكوس و منفى بگذارد، وظيفه مدرسه ديگر براى جبران كاستى‌هاى آن دو مدرسه مضاعف مى‌شود، و بايد بار آنها را بر دوش بكشد.

ضمناً بديهى به نظر مى‌رسد كه نقش خانواده از همه آنها بيشتر است. و لهذا در دين مقدّس اسلام، مخاطب اصلى در تربيت فرزندان، پدران و مادران هستند. و مردم هم هنگامى كه با انسانى صالح و تربيت شده و مفيد به حال جامعه، رو به رو مى‌شوند، در مقام سپاسگزارى و تشكّر و قدردانى، به پدر و مادر او دعا مى‌كنند. و اگر خداى ناكرده، با شخصى ناصالح و فاسد- كه آسايش خود و جامعه را سلب مى‌كند- برخورد كنند، بر پدر و مادرش لعن و نفرين مى‌فرستند و آنها را عامل اين ناهنجارى مى‌دانند.

خداوند بزرگ را مى‌خوانيم كه به ما توفيق اصلاح محيط خانواده و مدرسه و جامعه را عنايت فرمايد تا فرزندانى صالح و پرهيزكار و خدوم به جامعه عرضه كنيم، و آنها طلب رحمت و مغفرت مردم را برايمان به ارمغان آورند! «آمين يا ربّ العالمين»