ساعات تفريح و سرگرمى به شما كمك مى‌كند كه براى عبادت و معاش و معاشرت با مردم، توانايى بيشترى پيدا كنيد. [1]

و اين مطلب به اثبات رسيده است. كارگرانى كه وقت فراغت و سرگرمى ندارند و بصورت مداوم به كار مشغول هستند، «راندمان» كارى خوبى ندارند؛ ولى بازدهى آنها كه در جاى خود به تفريح هم مى‌پردازند، به مراتب بيشتر است.

خلاصه اين كه، لهو به معناى تفريح و سرگرمى است.

ب- «لعب»: اين كلمه به معناى «بازى» است؛ و بازى نيز انواع و اقسامى دارد:

گاه، بازيهاى بچّگانه است كه هيچ هدفى در پى ندارد و غريزه، انسان را وادار به آن مى‌كند؛ البتّه نتيجه اين نوع بازى، تقويت اعصاب و عضلات و استخوانبندى بدن است؛ و طبعاً به رشد جسمانى، بلكه عقلانى بچّه‌ها كمك مى‌كند.

و گاه، بازيهاى بزرگترهاست و اهداف خاصّى را تعقيب مى‌كند. شارع، اين نوع بازيها را ممنوع نكرده است مشروط بر اين كه برد و باخت مالى در آن نباشد، و ابزار و وسيله بازى، از آلات قمار محسوب نشود و بازى خطرناكى نباشد.

بنابراين، بازيهايى كه خطرآفرين است و يا آلات قمار شمرده مى‌شود، و يا همراه با برد و باخت مالى است، حرام و بقيّه بازيها جايز مى‌باشد.

نتيجه اين كه «لعب» به معناى «بازى» مى‌باشد.

ج- «لغو»: لغو به كار بى هدف و بيهوده گفته مى‌شود؛ خواه سخنان بيهوده باشد، يا حركات و سكنات بى هدف، و افكار و انديشه‌هاى پوچ و بيهوده. خلاصه اين كه، به هر چيز بيهوده و بى هدف لغو گفته مى‌شود.

دانشمند لغت شناس معروف، آقاى راغب اصفهانى، در كتاب ارزشمند «مفردات» مى‌گويد: كلمه «لغو» از ريشه «لغا» گرفته شده، و «لغا» به سر و صدا و همهمه‌

[1]. بحارالانوار، جلد 75، صفحه 321 و 346.