سپس اين شعر را در جواب اشعار او، فرمود:

اين مال اندك را بگير و گويا تو چيزى را نفروخته‌اى، و ما نيز چيزى نخريده‌ايم (يعنى من به چهره‌ات نگاه نمى‌كنم تا آبرويت محفوظ بماند.).

اين، اوج رعايت آداب انفاق، و بهترين روش كمك به نيازمندان است.

آثار انفاق‌

كمك به نيازمندان آثار فراوان و عجيبى دارد. از جمله در آيه 261 سوره بقره، مى‌خوانيم:

مَثَلُ ا لَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِى كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ؛

كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى‌كنند، همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه، يكصد دانه باشد؛ و خداوند آن را براى هر كس بخواهد (و شايستگى داشته باشد) دو يا چند برابر مى‌كند؛ و خدا (از نظر قدرت و رحمت) وسيع و (به همه چيز) داناست.

بسيار جالب است كه در اين آيه شريفه شخص انفاق كننده، به آن دانه گندم پر بركت كه آن قدر رشد و نمو دارد، تشبيه شده است؛ يعنى، انفاق آن قدر مُنفِق را رشد و نمو مى‌دهد، تا جايى كه هفتصد درجه يا بيشتر ترقّى پيدا مى‌كند!

ب- نه اسراف، نه اقتار، بلكه قوام در انفاق!

اعتدال در انفاق، و به تعبير قرآن مجيد قوام، صفت فضيلتى است كه در دو سوى آن دو صفت رذيله و زشت وجود دارد؛ در جانب افراط صفت رذيله اسراف وجود

[1] منتهى الآمال، جلد اوّل، صفحه 162.