5 تعادل در انفاق‌

پنجمين ويژگى و صفت عبادالرّحمن و بندگان ممتاز پروردگار، تعادل در انفاق است. خداوند متعال در آيه 67 سوره فرقان، در مورد اين ويژگى، مى‌فرمايد:

وَ ا لَّذِينَ إِذَآ أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا وَ كَانَ بَيْنَ ذَ لِكَ قَوَامًا

و كسانى كه هر گاه انفاق كنند، نه اسراف مى‌نمايند، و نه سخت‌گيرى مى‌كنند؛ بلكه در ميان اين دو، حدّ اعتدالى دارند.

نكاتى چند در اين آيه شريفه قابل توجّه است.

1- از آيه مذكور استفاده مى‌شود كه يكى از برنامه‌هاى مسلّم و قطعى اولياء اللّه و بندگان ويژه خداوند، انفاق و كمك به نيازمندان است؛ بدين جهت در آيه شريفه پيرامون اصل انفاق سخن گفته نشده، بلكه در مورد اعتدال در انفاق بحث شده است.

2- انفاق آن است كه انسان، نيازمندان را در آنچه از نعمتهاى خدايى در اختيار دارد، شريك خود كند. جمله «آنچه در اختيار دارد» عام و گسترده است و تمام امكانات انسان را در بر مى‌گيرد؛ مال و ثروت، موادّ غذايى، علم و دانش، آبرو و حيثيّت، مقام و موقعيّت و خلاصه از هر آنچه دارد، و به تعبير دقيقتر- كه در قرآن‌