تخلّف‌ناپذير است! اين است آن رستگارى بزرگ!

ناامنى، پريشانى و ترس در اين دنيا و آتش و عذاب جهنّم در آخرت نصيب منافقان مى‌شود و آرامش و اطمينان خاطر، سعادت و رستگارى از آن مؤمنان است. اين امر با دانش امروزى نيز به اثبات رسيده است. اخيراً در سمينارى تحت عنوان «تأثير دين در روح انسان» دانشمندان شركت كننده در آن بدين نتيجه رسيدند كه افراد مؤمن كمتر به بيماريهاى روحى و روانى دچار هستند و اين گونه بيماريها بيشتر در افراد بى ايمان بروز مى‌كند و ديده مى‌شود؛ زيرا كسى كه به خدا ايمان ندارد تنهاست؛ كمترين دگرگونى در زندگانيش او را مى‌لرزاند.

امّا مسلمان مؤمن تنها نيست، بلكه با توكّل بر خدا در مقابل حوادث، ثبات و شكيبايى نشان مى‌دهد. اگر يكى از عزيزانش را از دست بدهد آيه شريفه «انَّا لِلّهِ وَ انَّا الَيْهِ راجِعُونَ» [1] را قرائت مى‌كند و با اين باور عملى هم تحمّل مصيبت بر او آسان مى‌شود و هم الطاف و رحمت خداوند را شامل حال خود مى‌كند. [2] و اگر سرمايه‌اش را از كف دهد و در داد و ستد زندگى زيان كند خود را نمى‌بازد، همانگونه كه اگر سود فراوانى عايدش گردد دچار غرور نمى‌شود، بلكه در هر حال نغمه زيباى اين كلام الهى را زمزمه مى‌كند: «لِكَيْلا تَأسَوْا عَلى‌ مَافَاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ» [3] براى آنچه از دست داده‌ايد، تأسّف نخوريد و به آنچه به دست آورده‌ايد دلبسته و شادمان نباشيد و خداوند هيچ متكّبر و خودستايى را دوست ندارد.

اگر حوادث ديگرى برايش رخ دهد آنها را آزمون الهى و مايه كمال فردى و ثواب آخرت خويش مى‌داند و نه تنها به زمين و زمان ناسزا نمى‌گويد! بلكه خدا را شكر مى‌كند و ايمان و اتّكايش به خداوند محكمتر مى‌شود. اگر در زندگى‌

[1]- سوره بقره، آيه 156.

[2]- سوره بقره، آيه 157.

[3]- سوره حديد، آيه 23.