2- آيا «قريه» در مَثَل وجود خارجى داشته است؟

از آيه شريفه استفاده مى‌شود كه اين‌ «آبادى» با ويژگى‌هاى چهارگانه‌اش وجود خارجى داشته است. بدين جهت، مفسّران به گفتگو پرداخته‌اند كه اين آبادى كجا بوده است؟

احتمالات مختلفى وجود دارد كه در اين نوشتار تنها به دو نمونه از آن بسنده مى‌شود:

1- برخى از مفسّران معتقدند: منظور از آن‌ «منطقه آباد»، «شهر مكّه» بوده است‌ [1]. اين شهر هم مصداق بارز امنيّت است و هم حقيقتاً، تمام نعمت‌ها و ميوه‌ها در اين شهر يافت مى‌شود، اگرچه خود بعضى از نعمت‌ها را دارا نيست؛ ليكن از هر مكان و شهر و كشورى نعمت‌هاى مادّى به سوى اين شهر سرازير مى‌گردد؛ نعمت‌هايى كه در جاهاى ديگر كمتر يافت مى‌شود.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله هنگامى كه از مكّه هجرت كرده، به مدينه آمدند، مكّه دچار خشكسالى و قحطى شد. شهرى كه داراى امنيت پايدار و نعمت‌هاى مختلف و دربردارنده بزرگترين نعمت، وجود پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، بود بر اثر كفران نعمت و ناسپاسى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله هفت سال دچار قحطى، خشكسالى، گرسنگى و ناامنى گرديد. وضعيّت نامطلوب و سخت آنها به جايى رسيد كه پيامبر رحمت براى آنها از مدينه آذوقه فرستاد.

آرى؛ كفران نعمت و ناسپاسى در مقابل نعمت‌هاى الهى، عذاب الهى را در پى دارد و اين از سنّت‌هاى خداوند به شمار مى‌آيد. ناسپاسى در هر زمان و مكانى تكرار گردد، عذاب الهى نيز تكرار مى‌شود.

2- عدّه‌اى ديگر از اهل تفسير بر اين عقيده‌اند كه منظور از آن‌ «منطقه آباد»،

[1]- تفسير مجمع البيان، جلد 6، صفحه 390. و التبيان، جلد 6، صفحه 432.