و تفرقه نباشد، كارخانه‌هاى اسلحه‌سازى ما تعطيل مى‌شود. آيا اين بت‌پرستى نيست؟

آيا اينان اسير و برده پول و ثروت نيستند؟!

اشخاصى هستند كه اگر تجمّلات زندگى آنها مهيّا نباشد، عزا مى‌گيرند! اينها اسير واقعى هستند.

حضرت يوسف عليه السلام انسانى آزاده‌

از قرآن مجيد استفاده مى‌شود كه نه تنها همسر عزيز مصر، زليخا، بلكه تمام زنان اشراف و بزرگان آن ديار، حضرت يوسف عليه السلام را به اطاعت از زليخا و برآورده كردن خواسته‌هاى شيطانى‌اش تشويق مى‌كردند؛ از اين رو، در كلام يوسف عليه السلام آمده است: «رَبِّ السِّجْنُ احَبُّ الَىَّ مِمَّا يَدْعُونَنى الَيْهِ؛ پروردگارا! زندان نزد من محبوب‌تر است از آنچه اينها مرا به سوى آن مى‌خوانند». [1]

امّا در اينكه آنها چه مى‌گفتند، احتمالات مختلفى وجود دارد. شايد يكى مى‌گفت: «يوسف! تو جوانى، و زليخا هم زن زيبايى است؛ چرا تسليم او نمى‌شوى؟!» و ديگرى مى‌گفت: «اگر جمال و زيبايى زليخا را نمى‌خواهى، دست كم به خاطر نفوذ و مقامى كه دارد، تسليم او شو تا تو هم صاحب مقام گردى»! و سومى مى‌گفت: «اگر به فكر هيچ يك از اين دو نيستى، از كينه و حسّ انتقام‌جويى زليخا بترس كه او زن كينه‌توزى است»!.

اما يوسف آزاده در مقابل تمام اين وسوسه‌ها كه در لباس‌هاى به ظاهر زيبا و جذّابى مطرح مى‌شد، ايستادگى و مقاومت كرد و خطاب به خداى خويش، كه تنها و تنها عبادت و بندگى او را مى‌كرد عرض كرد: «زندان نزد من محبوب‌تر

[1]- سوره يوسف: آيه 33.