2- خاكستر اشياى كثيف و زنگ‌زده را تميز مى‌كند و صيقل مى‌دهد. به همين جهت در قديم آينه‌هاى فلزى را با خاكستر صيقل و شفاف مى‌كردند. «روزگار آيينه را محتاج خاكستر كند».

3- فايده ديگر خاكستر، حفظ آتش و گرماى آن است. ضرب المثل‌ «آتش زير خاكستر» اشاره به همين مطلب دارد. اگر آتشى داشته باشيم و بر روى آن خاك بريزيم خاموش و نابود مى‌گردد؛ ولى اگر خاكستر بر روى آن ريخته شود، نه تنها خاموش نمى‌شود بلكه گرماى آن حفظ مى‌شود. از اين رو، در زمان قديم بر روى آتش داخل منقل كه در زير كرسى قرار مى‌دادند خاكستر مى‌ريختند تا حرارت آن ديرتر از بين برود.

اشْتَدَّتْ بِهِ الرّيحُ فى يَوْمٍ عاصِفٍ لا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلى شَىْ‌ءٍ: اعمال كافران و انسان‌هاى بى ايمان، به خاكسترى مى‌ماند كه در روزهاى طوفانى، تندباد شديدى آن را به آسمان مى‌برد و پراكنده مى‌سازد به گونه‌اى كه هيچ كس قدرت به دست آوردن هيچ چيز از آن را ندارد.

ذرّات خاكستر بسيار ريز و كوچك است. وقتى پراكنده شود همرنگ محيط مى‌گردد؛ به گونه‌اى كه نه تنها صاحب آن، بلكه اگر همه اهالى يك شهر جمع شوند قدرت نخواهند داشت حتّى يك مثقال آن را جمع‌آورى كنند تا چه رسد به اينكه روز، روز طوفانى باشد و تندباد شديد و قوى نيز در جريان باشد كه در اين صورت حقيقتاً هيچ قدرتى توانايى بر كسب هيچ مقدار آن را نخواهد داشت!

تندباد بى‌ايمانى و كفر نيز اعمال خير و نيك كافران را چنين مورد هدف قرار داده، آن را نابود مى‌سازد؛ به طورى كه هيچ چيزى از آن نصيب كافر نمى‌شود و كافر از آن بهره‌اى نمى‌برد.

ذلِكَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعيدُ: اين انحراف كفّار بى‌ايمان، يك گمراهى دور است كه صاحبان آن به راحتى و به سهولت به راه حق باز نمى‌گردند و هدايت آنها به راه راست كارى بس مشكل است.