فصل بيست و چهارم: بيست و سومين مثال: اعمال كافران‌

قرآن در آيه شريفه 18 سوره ابراهيم مى‌فرمايد:

«مَثَلُ الَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ اعْمالُهُمْ كَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرّيحُ فى يَوْمٍ عاصِفٍ لا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلى شَىْ‌ءٍ ذلِكَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعيدُ»؛ اعمال كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند، همچون خاكسترى است در برابر تندباد در يك روز طوفانى؛ آنها توانايى ندارند تا كمترين چيزى از آنچه را انجام داده‌اند، به دست آورند؛ و اين همان گمراهى دور و دراز است.

دورنماى بحث‌

آيه شريفه مَثَل در صدد بيان اعمال نيك كفار برآمده، مى‌فرمايد: آنها چون فاقد ايمان به خدا هستند، اعمالشان پذيرفته نمى‌شود. از اين رو، بر اساس آيه شريفه احتمال اين كه اعمال نيك آنها جدا از كفر و بى ايمانى آنها محاسبه شود، مردود شمرده شده است.

ارتباط آيه مَثَل با آيات قبل‌

آيات قبل‌ «جَبَّارٍ عَنيدٍ» را مورد بررسى قرار داده است. «جَبَّارٍ عَنيدٍ» كسانى هستند كه هم گردنكش هستند و هم نااميد از الطاف خداوند؛ جهنّم در انتظار آنها