فصل نهم: هشتمين مثال: عاقبت امور

خداوند متعال در هشتمين مَثَل از مَثَلهاى قرآن در آيه 266 سوره بقره چنين مى‌فرمايد: «ايَوَدُّاحَدُكُمْ انْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَ اعْنابٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْانْهارُ لَهُ فيها مِنْ كُلِّ الَّثمَراتِ وَ اصَابَهُ الْكِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفآءُ فَاصابَها اعْصارٌ فيهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ» آيا كسى از شما دوست دارد كه باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد كه از زير درختان آن، نهرها بگذرد و براى او در آن باغ، از هر گونه ميوه‌اى وجود داشته باشد، در حالى كه به سنّ پيرى رسيده و فرزندانى [كوچك‌] و ضعيف دارد؛ [در اين هنگام،] گردبادى [كوبنده‌] كه در آن آتش [سوزانى‌] است، به آن برخورد كند و شعله‌ور گردد و بسوزد؟ [همين طور است حال كسانى كه انفاق‌هاى خود را با ريا و منّت و آزار، باطل مى‌كنند]. اين چنين، خداوند آيات خود را براى شما آشكار مى‌سازد؛ شايد بينديشيد [و با انديشه، راه حق را بيابيد].

دورنماى بحث‌

چگونه راضى مى‌شويد به سرنوشت انسانى مبتلا گرديد كه با تلاش فراوان باغ سرسبز و پر از ميوه‌اى را فراهم آورده و در سنّ پيرى فرزندان كوچك و ضعيفى را گرد خود جمع نموده است؛ آن گاه بادى از آتش همه هستى او را نابود