1: تقوا (1)

قال رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: «خَصْلَةٌ مَنْ لَزِمَها أطاعَتْهُ الدُّنْيا وَالآخِرَةُ، وَرَبِحَ الْفَوْزَ في الْجَنَّةِ قيلَ: وَما هيَ يا رَسُولَ اللَّهِ؟ قالَ: التَّقْوى‌، مَنْ أرادَ أنْ يَكونَ اعزَّ النّاسِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ، ثُمَّ تَلا: «مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ ...»». [1]

رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: «صفتى هست كه اگر در كسى باشد، دنيا و آخرت مطيع او مى‌شوند و از بهشت بهره‌مند مى‌شود. عرض كردند اين خصلت چيست؟

فرمود: تقوا؛ كسى كه بخواهد نزد مردم عزّت داشته باشد تقواى الهى پيشه كند،» سپس اين آيه را تلاوت فرمود:

« «وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَّهُ مَخْرَجاً* وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَايَحْتَسِبُ»؛ هر كس تقواى الهى پيشه كند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مى‌كند، و او را از جايى كه گمان ندارد، روزى مى‌دهد». [2]

تقوا در قرآن به شكل‌هاى مختلفى بيان شده است:

الف) زاد و توشه‌

قرآن مى‌فرمايد: « «وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى‌»؛ و زاد و توشه توشه تهيّه كنيد

[1] بحارالانوار، ج 77، ص 169، ح 7.

[2] طلاق، آيه 2 و 3.