9: زهد و آثار آن‌

قال رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: «الزُّهْدُ في الدُّنْيا قَصْرُ الأمَلِ، وَ شُكْرُ كُلِّ نِعْمَةٍ، وَ الوَرَعُ عَنْ كُلِّ ما حرَّمَ اللَّهُ». [1]

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: «حقيقت زهد در دنيا سه چيز است:

1. كوتاهى آرزوها.

2. شكر نعمت‌هاى الهى.

3. اجتناب از آنچه كه خدا حرام كرده».

زهد به معناى بى اعتنايى به دنيا و ترك وابستگى‌ها و در مقابل رغبت به معناى علاقه به دنيا و دنياپرستى است و كسى كه اسير دنياست راغب است، پس زهد به معناى فقر و اعراض از نعمتهاى الهى نيست بلكه ممكن است كسى غرق در نعمت و زاهد باشد وكسى هم فاقد نعمت و راغب باشد، به عنوان مثال از تمام دنيا يك پيراهن كرباس دارد ولى وابسته آن است كه اگر از دست بدهد، فريادش بلند مى‌شود؛ اين شخص راغب است.

در حديث فوق حضرت زهد را در سه جمله خلاصه كرده است:

1. كوتاهى آرزوها؛ يعنى زاهد آرزوى دور و دراز ندارد، چون باعث فراموشى آخرت مى‌شود.

[1] تحف العقول، حكمت 176.