3: مشكل‌گشايى‌

قال رسولُ اللَّه صلى الله عليه و آله: «إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ عَبيداً مِنْ خَلْقِهِ لِحَوائِجِ النّاسِ يَرْغَبُونَ في الْمَعروفِ وَ يَعُدّونَ الجُودَ مَجْداً، وَاللَّهُ يُحِبُّ مَكارِمَ الأخلاقِ». [1]

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: «خداوند بندگانى دارد كه به آنها گره‌گشايى مشكل مردم را مأموريّت داده است، اينها داراى دو صفت هستند: يكى اينكه علاقه به كار نيك دارند و ديگر اينكه جود و بخشش را داراى ارزش انسانى مى‌دانند و خداوند ارزشهاى اخلاقى را دوست دارد».

اسلام به حلّ مشكلات مردم اهميّت زيادى داده و اعمال نيك را منحصر به خواندن نماز شب و تلاوت قرآن نمى‌داند، بلكه گره‌گشايى از كار خلق و سعى در برآوردن خواسته‌هاى مؤمنين را از بزرگ‌ترين حسنات مى‌شمارد.

در زمان امام موسى كاظم عليه السلام يكى از شيعيان آن حضرت در «رى» اموال و بدهى‌هاى فراوانى به يكى از رؤساى حكومت رى داشت كه توانايى پرداخت آن را نداشت. به فكرش رسيد كه به محضر امام برسد و از آن بزرگوار كمك بخواهد، به مدينه رفت و به حضور امام رسيد و گرفتارى خود را براى امام بازگو نمود، امام در حلّ مشكل او توصيه‌اى به اين عبارت به حاكم رى نوشت:

[1] تحف العقول، حكمت 133.