العاده‌اى داده شده و از سستى و تنبلى نهى شده است، امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد:

«لا تَكسَلوا فى طَلَبِ مَعايِشِكُم، فانّ آباءَنا كانوا يَركُضُونَ فيها و يَطلُبُونَها

؛ در تحصيل روزى تنبلى نكنيد، زيرا پدران ما در اين راه مى‌دويدند و آن را طلب مى‌كردند». [1]

و در جايى ديگر مى‌فرمايد:

«الكادُّ على‌ عِيالِهِ كالمُجَاهِدِ فى سَبيلِ اللَّهِ‌

؛ كسى كه براى روزى خانواده خود، تلاش مى‌كند، مانند مجاهد در راه خداست». [2]

حتّى دستور داده شده است كه مسلمانان صبح هر چه زودتر از خانه خارج شوند و به دنبال تأمين معاش براى زندگى بروند. [3]

از جمله كسانى كه دعايشان هرگز به استجابت نمى‌رسد، كسانى هستند كه تنى سالم دارند و گوشه خانه نشسته و تنها براى گشايش روزى دعا مى‌كنند. امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: خداوند به داوود عليه السلام وحى فرمود: اگر از بيت‌المال نمى‌خوردى و با دستت كار مى‌كردى، البتّه نيكو بنده‌اى بودى، حضرت فرمود: پس داوود عليه السلام چهل بامداد گريست، آنگاه خداوند به آهن وحى كرد: براى بنده‌ام داود نرم شو. پس خداوند متعال، آهن را در دست داوود نرم گردانيد. از آن پس داوود، روزى يك زره مى‌بافت و آن را به هزار درهم مى‌فروخت.

پس (در يك سال) سيصد و شصت زره بافت و آن را به سيصد و شصت هزار درهم فروخت و بدين ترتيب از بيت‌المال بى‌نياز شد. [4]

امام باقر عليه السلام مى‌فرمايد:

«انّى لَأُبْغِضُ الرجُلَ أن يَكونَ كَسْلاناً عن أمرِ دُنياهُ، وَ مَن كَسِلَ عَن أمرِ دُنياهُ فهُو عن أَمرِ آخِرَتِهِ أَكسَلُ‌

؛ من از مردى كه در كار دنيايش تنبل باشد متنفر هستم، كسى كه در كار دنيا سهل‌انگار و تنبل باشد، در كار آخرتش نيز چنين است». [5]

[1] من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 157؛ وسائل الشيعه، ج 12، ص 38.

[2] وسائل الشيعه، ج 12، ص 43.

[3] همان مدرك، ص 50.

[4] تهذيب الاحكام، ج 6، ص 326.

[5] وسائل الشيعه، ج 12، ص 37.