اين كار را كرد و مرتد شد، و سرانجام در جنگ بدر در صف كفّار به قتل رسيد و رفيقش‌ ابى‌ نيز در جنگ احد كشته شد.

آيات فوق نازل شد و سرنوشت مردى را كه در اين جهان گرفتار دوست گمراهش مى‌شود و او را به گمراهى مى‌كشاند، شرح داد. [1]

تأثيرپذيرى انسان از همنشين و دوست تا حدّى است كه از حضرت سليمان عليه السلام چنين نقل شده:

«لاتَحكُمُوا على رَجُلٍ بِشَيْ‌ءٍ حتّى تَنْظُروا إلى مَن يُصاحِبُ، فإنّما يُعرَفُ الرَّجُلُ بِأشكالِهِ وَ أقرانِهِ، وَ يُنسَبُ الى أصحابِهِ وَأخدانِهِ‌

؛ درباره كسى قضاوت نكنيد تا آنگاه كه ببينيد با چه كسى دوستى مى‌كند، چرا كه انسان به وسيله دوستان و ياران و رفقايش شناخته مى‌شود». [2]

2. آداب علما عقل انسان را زياد مى‌كند

آداب يعنى حرفهاى علما با علما و اهل فضل، چرا كه گاهى حرفهاى عادى آنها در انسان اثر مى‌كند، علاوه بر اين زندگى آنها هم الهام بخش است.

حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد: «در شگفتم از كسى كه خواهان داشتن ياران بسيار است، چگونه با دانشمندان خردمند و پرهيزكار مصاحبت نمى‌كند تا از فضايل آنها بهره گيرد و در پرتو دانش آنها هدايت شود و مصاحبت آنان او را آراسته گرداند؟». [3]

3. اطاعت حاكم عادل نوعى عزّت است‌

حكومت اسلامى كه تشكيل مى‌شود مردم بايد از آن حكومت اطاعت كنند و مخالفت نكنند، چرا كه عزّت آنها از بين مى‌رود.

[1] تفسير نمونه، ج 15، ص 67.

[2] تفسير نمونه، ج 15، ص 73.

[3] غررالحكم، شماره 6277.