32: همنشينى‌

قال عليُّ بن الحُسَين عليه السلام: «مَجالِسُ الصّالِحينَ داعيةٌ الَى الصَّلاحِ، وَ آدابُ العُلَماءِ زيادَةٌ فىِ العَقْلِ، وَ طاعَة وُلاةِ الأمْرِ تَمامُ العِزِّ». [1]

امام سجاد عليه السلام مى‌فرمايد: «وقتى صالحان در يك جا جمع مى‌شوند به نيكى دعوت مى‌كنند، و معاشرت با دانشمندان فزونى در خرد است، و طاعت واليان امر (حكّام الهى) كمال عزّت است.

زندگى انسان دسته جمعى است و تنها نمى‌تواند زندگى كند. انسان در زندگى جمعى نياز به رفيق دارد و بدون رفيق زندگى ناگوار است و روح ناآرام مى‌شود، لذا زندانهاى انفرادى بسيار سخت است و اگر طولانى باشد باعث جنون مى‌شود».

امام سجّاد عليه السلام در اين حديث سه نصيحت فرموده است:

1. همنشين‌

شخصيّت انسان داراى ابعادى است، و امورى كه شخصيّت انسان را تشكيل مى‌دهند مختلفند، مانند جنبه‌هاى وراثت، پدر و مادر، استاد و وسايل ارتباط

[1] تحف العقول، حكمت 35.