الْفَرجِ‌

؛ محبوب‌ترين پاكى نزد خداى تعالى، پاكى شكم و شهوت جنسى است». [1]

امام على عليه السلام خطاب به‌ كميل‌ مى‌فرمايد:

«يا كُمَيْلُ انَّ احَبَّ ما تَمْتَثِلُهُ العِبادُ إلى اللَّهِ بَعْدَ الإقرارِ بِهِ وبأَوْليائِهِ التَّعَفُّفُ وَالتَّحَمُّلُ والاصْطِبارُ

؛ محبوب‌ترين چيزى كه بندگان خدا اطاعت فرمانش را در آن مى‌كنند بعد از اقرار به خدا و اوليايش سه چيز است:

عفّت، تحمّل و صبر». [2]

و از آن حضرت مى‌خوانيم:

«ما الُمجاهِدُ الشَّهيدُ فى سَبيلِ اللَّه بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ، لَكادَ الْعَفيفُ أن يَكونَ مَلَكاً مِنَ الْمَلائِكةِ

؛ مجاهد شهيد در راه خدا اجرش بيشتر از كسى نيست كه قدرت بر گناه دارد امّا خويشتندارى مى‌كند، چنين شخصى نزديك است كه فرشته‌اى از فرشتگان خدا باشد». [3]

هرچه عفّت بيشتر شود، حيا هم بيشتر مى‌شود و درجه غيرت هركس به اندازه درجه عفّت اوست و ميزان عفّت هر كس به قدر غيرت اوست.

امام على عليه السلام مى‌فرمايد:

«دَليلُ غِيْرَةِ الرَّجُلِ عِفَّتُهُ‌

؛ پاكدامنى مرد دليل بر غيرت‌مند بودن اوست». [4]

و فرمود: «...

وَعِفَّتُه على قَدْرِ غِيرَتِهِ‌

؛ و پاكدامنى او به ميزان غيرت اوست». [5]

و فرمود:

«مَنْ عَفَّتْ أَطْرافُهُ حَسُنَت أوصافُهُ‌

؛ كسى كه چشمش را پاك نگه دارد اوصاف و اخلاقش نيكو گردد». [6]

و نيز فرمود:

«لا تَكْمُلُ المَكارِمُ، إلّابالعَفافِ والإيثارِ

؛ فضايل اخلاقى جز با پاكدامنى و ايثار كامل نمى‌گردد». [7]

[1] تنبيه الخواطر، ص 282.

[2] تحف العقول، ص 167 با ترجمه.

[3] نهج البلاغه، كلمات قصار، 474.

[4] غررالحكم، شماره 5408.

[5] نهج البلاغه، كلمات قصار، 47؛ بحارالانوار، ج 70، ص 4.

[6] غررالحكم، شماره 5428.

[7] همان مدرك، شماره 5418.