چرا كه انسان خائن، دروغگو و ظالم، منفور است، ولى انسان با تقوا عزيز است، حتّى آدم بى تقوا هم از انسان باتقوا خوشش مى‌آيد.

ج) كليد بهشت‌

قرآن مى‌فرمايد: ما بهشت را مخصوص باتقوايان قرار داديم:

«تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِى نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ كَانَ تَقِيّاً». [1]

خداوند در آيات قبل نعمتهاى مادّى و معنوى بهشت را برشمرده و مى‌فرمايد:

كليد درِ بهشت با تمام آن نعمتها كه گذشت چيزى جز تقوا نيست.

در اين آيه به كلمه «ارث» بر مى‌خوريم كه معمولا به اموالى گفته مى‌شود كه بعد از مرگ از كسى به ديگرى انتقال مى‌يابد، در حالى كه بهشت مال كسى نبوده وظاهراً انتقالى در كار نيست.

به دو شيوه مى‌توان اين مسأله را توضيح و تفسير كرد:

1. «ارث» از نظر لغت به معناى تمليك هم آمده است و منحصر به انتقال مالى از ميّت به بازماندگانش نمى‌باشد.

2. در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم:

«مَا مِنْ أحَدٍ إلّاوَلَهُ مَنْزِلٌ فِي الجَنَّةِ وَمَنْزِلٌ فِي النّارِ، فَأمّا الكافِرُ فَيَرِثُ الْمُؤْمِنَ مَنْزِلَهُ مِنَ النّارِ، وَالْمُؤْمِنُ يَرِثُ الْكافِرَ مَنْزِلَهُ مِنَ الْجَنَّةِ

؛ هر كس منزلگاهى در بهشت و منزلگاهى دردوزخ دارد، كافران منزلگاه دوزخى مؤمنان را به ارث مى‌برند و مؤمنان جايگاه بهشتى كافران را». [2]

راه تحصيل تقوا قبل از هر چيز، معرفة اللَّه و سپس ايمان به معاد است. بسيارى از بى تقوايى‌ها به خاطر اين است كه خدا را خوب نشناخته‌ايم؛ كسى كه معتقد باشد خدا روزى مى‌دهد، چرا دزدى كند؛ كسى كه معتقد باشد عزّت و ذلّت به دست خداست، چرا از كس ديگرى عزّت بخواهد؟!

[1] مريم، آيه 63.

[2] تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 31.