قناعت وسيله‌اى است براى تحصيل سعادت ابدى، زيرا هركه در خوراك و پوشاك به قدر ضرورت قناعت نمايد، هميشه فارغ البال و آسوده خاطر است و اشتغال به امر دين و سلوك راه آخرت براى او ممكن خواهد بود.

رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:

«طوبى لِمَنْ هُدِىَ لِلْإسْلامِ، وَ كانَ عَيْشُهُ كَفافاً وَ قَنَعَ بِهِ‌

؛ خوشا به حال آنكه به اسلام گرايد و معيشت او به قدر كفاف باشد و به آن قناعت كند». [1]

«رُوِي أنّ موسى‌ عليه السلام سأل ربّه تعالى‌ وقال: أيّ عِبادِكَ أغنى‌؟ قال: أقْنَعُهُم بما أعْطَيْتُهُ‌

؛ در روايت آمده كه حضرت موسى عليه السلام از خداى تعالى پرسيد كه كدام يك از بندگان تو غنى‌ترند؟ فرمود: هركدام قانع‌ترند». [2]

حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد:

«ابنَ آدَم، إن كنتَ تُريدُ مِنَ الدُّنيا ما يَكْفِيكَ، فإنّ أيْسَرَ ما فيها يَكْفِيك، وإن كنتَ إنّما تُريد مالا يكفِيك فإنّ كُلَّ ما فيها لايكفِيكَ‌

؛ اى فرزند آدم، اگر از دنيا به قدر كفايت مى‌خواهى اندكى از آن تو را كافى است و اگر زيادتر از حق خود مى‌طلبى، همه آنچه در آن است تو را كافى نخواهد بود». [3]

و نيز امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد:

«مَنْ رَضِيَ مِنَ اللَّهِ بِاليَسيرِ مِنَ الْمَعاشِ، رَضِىَ اللَّهُ عنه بِاليَسيرِ مِنَ الْعَمَلِ‌

؛ هر كه از خدا به معيشت اندكى راضى شود خدا نيز به عمل اندك او راضى مى‌شود». [4]

آثار مادّى و معنوى قناعت:

قناعت آثار مادّى و معنوى فراوانى دارد كه به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:

[1] جامع السعادات، ج 2، ص 139.

[2] همان مدرك، ص 140.

[3] همان مدرك.

[4] همان مدرك.