با توجّه به اين معنا، نتيجه نهايى اين نبرد خونين به طور كامل روشن مى‌شود. درست است كه حسين عليه السلام و ياران وفادارش پس از يك نبرد قهرمانانه، شربت شهادت نوشيدند، امّا آنها هدف مقدّس خود را، به تمام معنا، از آن شهادت افتخارآميز گرفتند.

هدف اين بود كه ماهيّت نهضت ارتجاعى و ضدّ اسلامى «اموى‌» آشكار گرديده و افكار عمومى مسلمانان بيدار شود تا از توطئه‌هاى اين بازماندگان دوران جاهليّت و رسوبات دوران كفر و بت‌پرستى آگاه گردند كه اين هدف به خوبى انجام شد.

آنها سرانجام ريشه‌هاى درخت ظلم و بيدادگرى «بنى‌اميّه» را قطع كردند و با فراهم ساختن مقدّمات انقراض آن حكومت غاصب كه افتخارش زنده كردن رسوم جاهلى و فساد و تبعيض و ستمگرى بود، سايه شوم و ننگين آن را از سر مسلمانان كوتاه ساختند.

حكومت «يزيد» با كشتن مردان با فضيلت‌