1- دشمنى ديرينه بنى‌اميّه با بنى‌هاشم‌

با اين‌كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله خود از قبيله قريش بود ولى واقعيّت‌هاى تاريخى نشان مى‌دهد كه سر سخت‌ترين دشمنان اسلام نيز از همين قبيله برخاسته‌اند و از هيچ كوشش و تلاشى در كارشكنى و عداوت عليه پيامبر صلى الله عليه و آله و فرزندانش فروگذار نكردند. خصوصاً پس از رحلت پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه و آله چنان حوادث تلخ و دردناكى به بار آوردند كه تاريخ اسلام هرگز آن را فراموش نخواهد كرد.

دو تيره بنى‌هاشم و بنى‌اميّه كه خونين‌ترين برخوردها بين آنان رخ داده است، از همين قبيله بودند. مطالعه و بررسى جنگ‌هاى صدر اسلام گوياى اين واقعيّت است كه بنى‌هاشم هيچ‌گاه مورد تعرّض قرار نگرفتند، مگر آن‌كه سردمدار متعرّضين از طايفه بنى‌اميّه بوده است و در هيچ جنگى دست به قبضه شمشير نبردند جز آن‌كه دودمان بنى‌اميّه در طرف مقابل آن قرار داشتند.

مهمترين اختلافات اين دو طايفه به چند امر بر مى‌گردد:

الف) ريشه‌هاى تاريخى‌

«عبد مناف» جدّ سوم پيامبر اسلام، با اين‌كه به خاطر خصلت‌هاى نيكو و اخلاق پسنديده از موقعيّت خاصّى در دلها برخوردار بود، ولى هرگز در صدد رقابت با برادر خود «عبدالدّار» در به چنگ آوردن مناصب عالى كعبه نبود. حكومت و رياست طبق‌