3- قيام‌هاى خونين پس از حادثه عاشورا

انتشار اخبار كربلا تأثير عجيبى در ميان مسلمانان گذاشت، از يك سو، اوج مظلوميّت امام حسين عليه السلام و يارانش و نهايت قساوتى كه در شهادت آنان و اسارت خاندان پاكش آشكار شده بود، سبب نفرت مسلمانان از دستگاه خلافت اموى شد.

چرا كه خلافت يزيد كه با نيرنگ و تهديد و تطميع معاويه انجام پذيرفته بود (نه از روى اقبال عمومى مردم) با اين حادثه به شدّت آسيب ديد.

به يقين، اگر امام حسين عليه السلام به طور پنهانى كشته مى‌شد و يا همچون برادرش امام حسن عليه السلام مسموم مى‌گرديد و يا كارش به تبعيد و زندانى شدن مى‌انجاميد، نمى‌توانست اين همه آثار مثبت براى جامعه اسلامى و پى‌آمدهاى منفى براى حاكميّت جور در برداشته باشد. ولى نحوه شهادت امام عليه السلام و يارانش كه به طور آشكار و در برابر چشمان هزاران نفر و در قلب دنياى اسلام آن روز در اوج مظلوميّت اتّفاق افتاد، جاى هر گونه انكار و يا توجيهى را از حادثه آفرينان فاجعه كربلا گرفت.

از سوى ديگر، شخصيّت معنوى و عظمت خانوادگى امام حسين عليه السلام ميان مسلمانان آشكار بود. كشتن چنين شخصيّتى نمى‌توانست كار ساده‌اى باشد. يعنى اگر گروه ديگرى غير از امام حسين عليه السلام بدين نحو كشته مى‌شدند، به يقين، نمى‌توانست چنين موجى را كه شهادت آن حضرت به وجود آورد، ايجاد كند.

از سوى سوم، حركت انقلابى امام حسين عليه السلام، با آن ياران اندك و فرياد

«هَيْهاتَ مِنَّا