جان دادن دختر سه يا چهارساله امام
حسين عليه السلام در خرابه شام با آن وضع دلخراش و رقّت بار و سپس برپا شدن آن
بارگاه بسيار باشكوه بر قبرش، در حالى كه از آن همه شوكت ظاهرى بنىاميه چيزى در
آنجا باقى نمانده، درس عبرت بسيار مهمى براى همه عبرتبينان شده است كه چگونه آن
كاخهاى با عظمت امويان ويران گشت و اثرى از آن باقى نماند، ولى آن خرابه به بركت
طفل چهارسالهاى از خاندان پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله اينگونه آباد شد، و
همين موضوع، سوژه داغى براى ادبا و شاعران نكتهدان شده است و اشعار زيبا و جالبى
در اين باره سرودهاند؛ از جمله يكى از آنها از زبان دختر امام حسين عليه السلام
چنين سروده است: