مى‌گردد و اندوه و غم مرا فرا مى‌گيرد؟

خداوند بخشى از مصايب امام حسين عليه السلام را براى زكريا شرح داد، و زكريّا پس از شنيدن آن، به مدّت سه روز از مسجد بيرون نيامد و مردم را نيز اجازه نداد به محضرش برسند و در تمام اين مدّت بر مصيبت امام حسين عليه السلام گريه مى‌كرد و بر او مرثيه مى‌سرود. [1]

در روايتى نقل شده است كه اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: «حضرت عيسى بن مريم عليه السلام همراه با حواريّون از كربلا مى‌گذشتند كه آن حضرت شروع به گريستن كرد وحواريّون نيز با او گريستند. وقتى كه حواريّون سبب گريه را پرسيدند، حضرت عيسى عليه السلام فرمود: در اين مكان فرزند پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و فاطمه زهرا عليها السلام كشته خواهد شد». [2]

2- گريه بر امام حسين عليه السلام پس از ولادت‌

پس از ولادت امام حسين عليه السلام نيز از همان شروع ولادت و پس از آن، رسول خدا صلى الله عليه و آله و على عليه السلام و فاطمه زهرا عليها السلام هنگامى كه از رنج‌ها و مظلوميّت آينده حسين عليه السلام آگاه مى‌شدند، بر او مى‌گريستند.

گريه رسول خدا صلى الله عليه و آله‌

در روايتى مى‌خوانيم: پس از ولادت امام حسين عليه السلام رسول خدا صلى الله عليه و آله به منزل فاطمه عليها السلام آمد و به اسماء فرمود: فرزندم را بياور! اسماء نيز حسين عليه السلام را در پارچه‌اى سفيد قرار داد و به نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آورد. رسول اكرم صلى الله عليه و آله در گوش راست‌

[1] فَلَمَّا سَمِعَ بِذلِكَ زَكَرِيَّا عليه السلام لَمْ يُفارِقْ مَسْجِدَهُ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ وَ مَنَعَ فِيهِنَّ النَّاسَ مِنَ الدُّخُولِ عَلَيْهِ وَ أَقْبَلَ عَلَى الْبُكاءِ وَالنَّحِيبِ وَكانَ يُرْثِيهِ: «إِلهِي أَتَفْجَعُ خَيْرَ جَمِيعِ خَلْقِكَ بِوَلَدِهِ ...» (احتجاج طبرسى، ج 2، ص 529).

[2] بحارالانوار، ج 44، ص 253.