بْنِ عَلِىٍّ عليهما السلام‌

؛ هر كس دوست دارد روز قيامت در كنار سفره‌هاى نور الهى بنشيند، بايد از زائران امام حسين عليه السلام باشد». [1]

حتّى در برخى از روايات زيارت مكرّر آن حضرت توصيه شده است.

امام ششم عليه السلام مى‌فرمايد:

«مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى اللَّهِ يَوْمَ الْقِيمَةِ، وَ تَهَوَّنَ عَلَيْهِ سَكْرَةُ الْمَوْتِ، وَ هَوْلُ الْمُطَّلَعِ، فَلْيَكْثُرْ زِيارَةَ قَبْرِ الْحُسَينِ عليه السلام‌

؛ هر كس دوست دارد در قيامت نظر به رحمت‌هاى الهى كند و سختى جان كندن بر او آسان شود و هول و هراس قيامت از او برطرف گردد، مرقد امام حسين عليه السلام را بسيار زيارت كند». [2]

چهارم: تاريخچه سوگوارى بر مظلوميّت امام حسين عليه السلام‌

عظمت مصيبت و مظلوميّت خامس آل‌عبا به گونه‌اى بود كه گريه و سوگوارى همواره قرين نام آن حضرت بوده و هست؛ همان‌گونه كه آزادگى و شجاعت و دفاع از دين و ارزش‌هاى اسلامى با نام حسين عليه السلام عجين شده است.

سنگينى اين حادثه همه اهل اسلام را متأثّر ساخت، و حتّى برعرشيان و ساكنان آسمان و زمين نيز سنگين آمد. [3]

تاريخچه سوگوارى و اشك ريختن بر مظلوميّت سيّد الشهدا عليه السلام را در سه قسمت- به طور گذرا- پى‌گيرى مى‌كنيم.

[1]. بحارالانوار، ج 98، ص 72؛ وسائل الشيعة، ج 10، ص 330، ح 38.

[2]. بحارالانوار، ج 98، ص 77؛ وسائل الشيعة، ج 10، ص 331، ح 40.

[3]. وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَ عَلى جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمواتِ عَلى جَمِيعِ أَهْلِ السَّمواتِ (زيارت عاشورا)

و همچنين در اوّلين زيارت مطلقه امام حسين عليه السلام (در مفاتيح الجنان) چنين آمده است: وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ اظِلَّةُ الْعَرْشِ وَبَكى‌ لَهُ‌جَميعُ الْخَلايِقِ وَبَكَتْ لَهُ السَّمواتُ السَّبْعُ وَالْأَرَضُونَ السَّبْعُ.