استفاده از بركت آن تربت پاك، از نخستين روز ولادت، با بازكردن كام نوزاد با آن آغاز شده و تا واپسين لحظات حيات و قراردادن تربت در قبر، به پايان مى‌رسد. [1] همچنين ساختن مهر و تسبيح با تربت كربلا و همراه داشتن آن و خوردن مقدار بسيار كمى (مثلًا به اندازه يك عدس در آب حل كند و بخورد) از آن به قصد شفا و باز كردن افطار در روز عيد فطر با آن مورد ترغيب و توصيه ائمّه اطهار عليهم السلام بوده است. [2]

6- اهتمام ويژه به زيارت مرقد امام حسين عليه السلام‌

ائمّه اطهار عليهم السلام گذشته از آن‌كه خودشان به زيارت قبر امام حسين عليه السلام مى‌رفتند، با بيان پاداش‌هاى عظيم براى زيارت آن حضرت، شيعيان را براى رفتن به كربلا تشويق و بسيج مى‌كردند و خاطره آن شهيدان پرافتخار را زنده نگه داشته، ضربات سنگينى را برپيكر كفر و عناد و دشمنان اهل‌بيت عليهم السلام وارد مى‌كردند.

از امام صادق عليه السلام چنين نقل شده است:

«ما مِنْ احَدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ إِلَّا وَ هُوَ يَتَمَنَّى أَنَّهُ زارَ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلىٍّ عليهما السلام لِما يَرى لَما يُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ عليهما السلام مِنْ كَرامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ‌

؛ هر كسى در روز قيامت، آرزو مى‌كند كه از زائران قبر امام حسين عليه السلام باشد، از فزونى آنچه از كرامت آنان (زائران قبر آن حضرت) نزد خداوند مشاهده مى‌كند». [3]

و نيز از امام صادق عليه السلام روايت شده است:

«مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ عَلى مَوائِدِ نُورٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ، فَلْيَكُنْ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَيْنِ‌

[1]. از امام صادق عليه السلام روايت شده است: «حَنِّكُوا أَوْلادَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ عليه السلام؛ كام نوزادانتان را با تربت‌امام حسين عليه السلام باز كنيد». (وسائل الشيعة، ج 10، ص 410، ح 8).

[2]. مراجعه شود به: وسائل الشيعة، ج 10، ص 414، باب 72 و ص 408، باب 70.

[3]. بحارالانوار، ج 98، ص 72؛ وسائل الشيعة، ج 10، ص 330، ح 37.