(1) وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى‌ (2) وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى (3) وَ ما خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌ (4) إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى (5) فَأَمَّا مَنْ أَعْطى‌ وَ اتَّقى‌ (6) وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى‌ (7) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى‌ (8) وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌ (9) وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنى‌ (10) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرى‌ (11) وَ ما يُغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدَّى‌

قسم به شب در آن هنگام كه (جهان را) بپوشاند.

و به روز هنگامى كه تجلى كند.

و به آن كس كه جنس مذكر و مؤنث را آفريد.

كه سعى و تلاش شما مختلف است:

اما آن كس كه انفاق كند و پرهيزگارى پيش گيرد.

و جزاى نيك (الهى) را تصديق كند.

ما او را در مسير آسانى قرار مى‌دهيم!

اما كسى كه بخل ورزد و بى نيازى طلبد.

و پاداش نيك را انكار كند.

به زودى او را در مسير دشوارى قرار مى‌دهيم.

و در آن هنگام كه سقوط مى‌كند، اموالش به حال او سودى نخواهد داشت!

شأن نزول:

بخيل را بنگريد!

مفسران براى كلّ اين سوره، شأن نزولى از «ابن عباس» نقل كرده‌اند كه ما مطابق‌