كرد، «ميمونه» حله‌اى خواست، و «زينب» بنت جحش پارچه مخصوص يمنى، و «حفصه» جامه مصرى، «جويريه» لباس مخصوص خواست، و «سوده» گليم خيبرى! خلاصه، هر كدام درخواستى نمودند.

پيامبر صلى الله عليه و آله كه مى‌دانست، تسليم شدن در برابر اين گونه درخواست‌ها- كه معمولًا پايانى ندارد- چه عواقبى براى «بيت نبوت» در بر خواهد داشت، از انجام اين خواسته‌ها سر باز زد، و يك ماه تمام از آنها كناره‌گيرى نمود، تا اين كه آيات فوق نازل شد، و با لحن قاطع، و در عين حال توأم با رأفت و رحمت، به آنها هشدار داد كه: اگر زندگى پر زرق و برق دنيا را مى‌خواهيد مى‌توانيد از پيامبر صلى الله عليه و آله جدا شويد، و به هر كجا مى‌خواهيد برويد، و اگر به خدا و رسول خدا صلى الله عليه و آله و روز جزا دل بسته‌ايد، و به زندگى ساده و افتخار آميز خانه پيامبر صلى الله عليه و آله قانع هستيد، بمانيد و از پاداش‌هاى بزرگ پروردگار، برخوردار شويد. [1]

به اين ترتيب، پاسخ محكم و قاطعى به همسران پيامبر صلى الله عليه و آله كه دامنه توقع را گسترده بودند، داد، و آنها را ميان «ماندن» و «جدا شدن» از او مخير ساخت!

ا 33 وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‌ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً

و در خانه‌هاى خود بمانيد، و همچون دوران جاهليت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نشويد، و نماز را بر پا داريد، و زكات را بپردازيد، و خدا و رسولش را اطاعت كنيد؛ خداوند فقط مى‌خواهد پليدى و گناه را از شما اهلبيت دور كند و كاملًا شما را پاك سازد.

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيات مورد بحث؛ «بحار الانوار»، ج 22، ص 173؛ «جامع البيان»، ج 21، ص 188؛ «قرطبى»، ج 14، ص 162.