راپنهان مى‌داريد؛ و مطالبى به شما تعليم داده شده كه نه شما و نه پدرانتان، از آن با خبر نبوديد»! بگو: «خدا»! سپس آنها را در گفتگوهاى لجاجت آميزشان رها كن، تا بازى كنند!

شأن نزول:

انكار نزول قرآن‌

از «ابن عباس» چنين نقل شده: جمعى از يهوديان گفتند: اى محمّد! آيا راستى خداوند كتابى بر تو فرستاده است؟!

پيامبر گفت: آرى.

آنها گفتند: به خدا سوگند! خداوند هيچ كتابى از آسمان فرو نفرستاده است! [1]

در شأن نزول اين آيه، روايات ديگرى نيز نقل شده، اما چنان كه بعداً خواهيم دانست آنچه در بالا آورديم از همه بهتر و مناسب‌تر است.

ا 93 وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ قالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَ لَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْ‌ءٌ وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لَوْ تَرى‌ إِذِ الظَّالِمُونَ في‌ غَمَراتِ الْمَوْتِ وَالْمَلائِكَةُ باسِطُوا أَيْديهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ بِما كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَ كُنْتُمْ عَنْ آياتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ‌

چه كسى ستمكارتر است از كسى كه دروغى به خدا ببندد، يا بگويد: «بر من وحى‌فرستاده شده»، در حالى كه به او وحى نشده است، و كسى كه بگويد: «من نيز همانند آنچه خدا نازل كرده است، نازل مى‌كنم»؟! و اگر ببينى هنگامى كه (اين) ظالمان در شدائد مرگ فرو رفته‌اند، و فرشتگان دست‌ها را گشوده، (به آنان مى‌گويند:) «جان خود را خارج سازيد! امروز در برابر دروغ‌هائى كه به خدا بستيد و نسبت به آيات او تكبّر ورزيديد، مجازات خواركننده‌اى خواهيد ديد»! (خواهى ديد كه وضع آنها بسيار دردناك و اسفبار است).

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «بحار الانوار»، ج 9، ص 89؛ «الميزان»، ج 7، ص 304؛ «جامع البيان»، ج 7، ص 348؛ «درّ المنثور»، ج 3، ص 29؛ و تفاسير «ابوالفتوح رازى» و «المنار»، ذيل آيه مورد بحث.