چرا براى ما نصف ميراث آنها مقرر شده؟

اى كاش ما هم مرد بوديم و همانند آنها به جهاد مى‌رفتيم، و موقعيت اجتماعى آنها را داشتيم.

آيه فوق نازل گرديد و به اين سؤالات و مانند آن پاسخ گفت. [1]

و در «تفسير المنار» مى‌خوانيم: جمعى از مردان مسلمان، هنگامى كه آيه ارث نازل شد و سهم مردان را دو برابر زنان ذكر كرد، گفتند:

اى كاش! اجر و پاداش معنوى ما نسبت به آنها نيز چنين بود!

و جمعى از زنان نيز گفتند: اى كاش! مجازات و كيفرهاى ما نصف مجازات مردان بود، همان طور كه سهم ارث ما نيمى از ارث آنها است!

آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت. [2]

همين شأن نزول در «تفسير فى ظلال» و «روح المعانى» با تفاوت مختصرى ذكر شده است.

ا 48 إِنَّ اللَّهَ لايَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرى‌ إِثْماً عَظيماً

خداوند (هرگز) شرك را نمى‌بخشد؛ و پائين‌تر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‌بخشد. و آن كس كه براى خدا، شريكى قرار دهد، گناه بزرگى مرتكب شده است.

شأن نزول:

خداوند مشركان را نمى‌آمرزد

در مورد اين آيه، شأن نزول‌هاى متعددى نقل شده است، از جمله:

از «كلبى» نقل شده كه اين درباره مشركين نازل گرديده، به اين بيان:

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «تفسير رازى»، ج 10، ص 64، ذيل آيه؛ «تفسير آلوسى»، ج 5، ص 19، ذيل آيه؛ «درّ المنثور»، ج 2، ص 149.

[2] «مجمع البيان» و «تفسير المنار»، ذيل آيه مورد بحث؛ «تفسير رازى»، ج 10، ص 64، ذيل آيه مورد بحث.