همچنين بر صنعتگران؟ و آيا اين خمس را چگونه بايد پرداخت؟ امام به خطّ خويش نوشت خمس بعد از هزينه زندگى است.»

از اين عبارت بخوبى استفاده مى‌شود كه سؤال‌كننده هم در عموميّت خمس شك داشته است، و هم در كيفيّت آن، و امام با يك جمله كوتاه آنچنان كه معمول نامه‌نگارى آن زمان بود به هردو سؤال پاسخ گفته است.

هنگامى كه مى‌فرمايد خمس بعد از هزينه زندگى است، هم پاسخ كيفيّت گفته شده كه سؤال دوم راوى است و هم پاسخ سؤال اوّل راجع به اصل وجوب خمس در تمام درآمدها.

ولى با تمام روشنى مفهوم اين روايت، بهانه‌جويان گاهى مى‌گويند سؤال و جواب در حديث با هم سازش ندارد و جنبه رمزى پيدا كرده، در حالى كه نه رمزى در آن هست و نه ابهام.

و گاهى مى‌گويند منظور از «مؤونه» در حديث چيست؟