اكنون اسلام اصيل عصر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در ميان بسيارى اصلًا ناياب است!

سازنده‌ترين مفاهيم همچون «زهد و پارسايى» و «صبر» و «انتظار» و «شهادت» و «شفاعت» و «عبادت» گاهى آنچنان گرفتار تحريف و تفسيرهاى نادرست و وارونه شده كه اسلام راستين از آن وحشت مى‌كند!

بسيارى از قوانين اسلام با كلاههاى «شرعى» و «غير شرعى» عملًا به نابودى گرائيده، همچون حكم ربا و نزولخوارى كه تنها اسمى از آن بر جاى مانده است.

قسمتى ديگر- همچون هجرت و جهاد و شهادت- به دست فراموشى سپرده شده؛ و يا لااقل شكل تاريخى و مخصوص به دوران معيّنى از آغاز اسلام را به خود گرفته است.

توحيد اسلامى به انواع شركها آلوده شده؛ و مكتب اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم كه اسلام اصيل را به حكم‌

«انّى تارك فيكم الثّقلين، كتاب اللّه و عترتى‌ [1]»

در خود پرورش مى‌دهد، در ميان گروه عظيمى از مسلمين كاملًا ناشناخته مانده و با انواع تهمتها مردم را از آن دور ساخته‌اند.

او همچون باغبان پرتوان و ماهرى، علف هرزه‌هاى گوناگون را، هر چند چنان با نهالهاى اصلى پيچيده شده باشند كه جدا كردنشان محال به نظر برسد، از باغستان اسلام ريشه كن مى‌سازد.

[1]- اين حديث در منابع فراوانى از برادران اهل سنّت نقل شده؛ براى آگاهى بيشتر به كتاب «قرآن و حديث» مراجعه كنيد.