مختلفى جز شمشير به كار مى‌رفته، همچون تير و نيزه و خنجر، ولى همواره مى‌گويند اگر در برابر فلان موضوع سر تسليم فرود نياريد «حواله شما با شمشير است» يا گفته مى‌شد «به زور شمشير حقّ خود را مى‌گيريم».

يا از قديم معروف بوده «كشور با دو چيز اداره مى‌شود، قلم و شمشير» و همه اينها جنبه سمبوليك دارد و مفهوم آن تكيه بر قدرت و استفاده از نيروى نظامى است.

ضرب‌المثلهاى زيادى امروز در اين زمينه در دست است؛ مى‌گويند:

«فلان كس شمشير را از رو بسته!» يعنى، آشكارا فدرت‌نمائى مى‌كند.»

«شمشير ميان ما و شما حكومت خواهد كرد!» اشاره به اين كه جز از راه جنگ مسأله حل نمى‌شود.

«شمشيرها را غلاف نمى‌كنيم تا به هدف برسيم!» كنايه از اينكه مبارزه را تا آخر ادامه خواهيم داد.

«فلان كس شمشيرش را غلاف كرده!» يعنى، دست از مبارزه برداشته است.»

«فلان كس شمشير دو دم است!» يعنى، از دو سو مبارزه مى‌كند.»

در تمام اين تعبيرات شمشير كنايه از قدرت و مبارزه است؛ در روايات اسلامى نيز مى‌خوانيم:

الجنّة تحت ظلال السّيوف؛ بهشت در سايه شمشيرهاست.

السّيوف مقاليد الجنّة؛ شمشيرها كليدهاى بهشتند!