و به گفته آن شاعر- كه البتّه همان گونه كه روش و سنّت شاعران است در شكل مبالغه‌آميزى مطرح شد- خطاب به پيامبر كرده مى‌گويد:

با اين حال، آيا ضرورى نيست كه در ميان جمع مسلمانان كسى باشد كه مفاهيم فناناپذير تعاليم اسلامى را در شكل اصلى‌اش حفظ و براى آيندگان نگهدارى كند؟

آيا مجدّداً وحى آسمانى بر كسى نازل مى‌شود؟ مسلّماً نه! باب وحى با مسأله خاتميّت براى هميشه بسته شد.

پس چگونه بايد آئين اصيل حفظ گردد، و جلو تحريفات و تغييرات و خرافات گرفته شود و اين آئين براى نسلهاى آينده محفوظ بماند. آيا جز اين است كه بايد اين رشته بوسيله يك پيشواى معصوم ادامه يابد، خواه آشكار و مشهور باشد يا پنهان و ناشناس‌ (لئلّا تبطل حجج اللّه و بيّناته).

مى‌دانيم در هر مؤسّسه مهمّى «صندوق آسيب‌ناپذيرى» وجود دارد كه اسناد مهمّ آن مؤسّسه را در آن نگهدارى مى‌كنند، تا از دستبرد دزدان محفوظ بماند؛ بعلاوه، هرگاه مثلًا آتش‌سوزى در آنجا روى دهد از خطر حريق مصون باشد كه اعتبار و حيثيّت آن مؤسّسه پيوند نزديكى با حفظ آن اسناد و مدارك دارد.

سينه امام و روح بلندش صندوق آسيب‌ناپذير حفظ اسناد آئين الهى‌