باقر عليه السّلام پرسيدم. حضرت فرمود: اگر در روزهاى اوّليّه عادت بوده يك دينار، و چنانچه در روزهاى پايانى بوده نصف دينار كفّاره دارد. عرض كردم: آيا علاوه بر كفّاره، مجازاتى نيز دارد؟ فرمود: بله، مجازات آن بيست و پنج تازيانه است؛ زيرا مرتكب كار حرامى شده است.»

البتّه ما معتقد به وجوب چنين كفّاره‌اى- همان گونه كه در توضيح المسائل نوشته‌ايم- نيستيم.

[4- همبسترى در روزه‌]

چهارم: مفضّل بن عمر مى‌گويد:

«از امام صادق عليه السّلام در مورد زن و شوهرى كه در حال روزه آميزش كردند، پرسيدند: امام فرمود ... ان استكرهها فعليه كفّارتان و ان كانت طاوعته فعليه كفّارة و عليها كفّارة و ان كان اكرهها فعليه ضرب خمسين سوطا نصف الحدّ و ان كانت طاوعته ضرب خمسة و عشرين سوطا و ضربت خمسة و عشرين سوطا [1]؛

اگر شوهر همسرش را مجبور به اين كار كرده، بايد دو كفّاره روزه را بجا آورد، و پنجاه ضربه تازيانه بر وى جارى مى‌گردد، و چنانچه با توافق همسرش بوده، و او با ميل و رضايت تن به اين كار داده؛ هر كدام بايد كفّاره روزه را بجا آورند، و بيست و پنج تازيانه نيز مى‌خورند.»

آميزش با همسر در روز ماه رمضان حدّ شرعى ندارد، ولى چنانچه نزد حاكم شرع ثابت گردد مستوجب تعزير است.

[5- حكم توهين و قذف‌]

پنجم: عبد الرّحمن بن ابى عبد اللّه مى‌گويد:

«از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: اگر شخصى به ديگرى توهين كند، و به وى ناسزا گويد، ولى او را قذف نكند، آيا مجازات مى‌شود؟

[1]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب بقيّة الحدود، باب 12، حديث 1.