تازيانه نيز مى‌خورد، و چنانچه اين كار با موافقت زوجه صورت گرفته هر كدام يك كفّاره دارند، و بيست و پنج تازيانه نيز مى‌خورند.»

6- ابو مخلد سراج از امام صادق عليه السّلام چنين نقل مى‌كند:

«قضى امير المؤمنين عليه السّلام فى رجل دعا آخر ابن المجنون. فقال له الآخر انت ابن المجنون، فامر الاوّل ان يجلّد صاحبه عشرين جلدة و قال: اعلم انّه مستعقب مثلها عشرين. فلمّا جلّده اعطى المجلود السّوط فجلّده عشرين نكالا ينكل بهما [1]؛

حضرت على عليه السّلام در مورد شخصى كه ديگرى را «فرزند ديوانه» خوانده بود، و طرف مقابل نيز همين جمله را به وى گفته بود چنين قضاوت كرد: به شخص اوّل دستور داد كه ديگرى را بيست ضربه تازيانه بزند. ضمن اين كه به وى گوشزد كرد همين مجازات در انتظار تو نيز مى‌باشد. پس از اين كه مجازات انجام شد، حضرت تازيانه را به شخص دوم سپرد، و او نيز بيست شلّاق بر بدن شخص اوّل نواخت.»

7- عبد الله بن سنان در مورد دو مردى كه در يك بستر خوابيده بودند، از امام صادق عليه السّلام چنين نقل مى‌كند:

«يجلدان غير سوط واحد [2]؛ مجازات آنها نود و نه تازيانه است.»

8- منصور بن حازم از امام صادق عليه السّلام مى‌پرسد:

مرد مسلمان متأهّلى بدون اجازه همسر مسلمانش، با زنى از اهل كتاب ازدواج مى‌كند، حكمش چيست؟ امام در پاسخ مى‌فرمايد:

«يفرّق بينهما. قال قلت: فعليه ادب؟ قال: نعم اثنا عشر سوطا و نصف ثمن حدّ الزّانى ... [3]؛

[1]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ القذف، باب 19، حديث 3.

[2]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ الزنا، باب 10، حديث 18.

[3]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ الزنا، باب 49، حديث 1.