مى‌شود و) تقواى الهى او را از فرو رفتن در آن گونه بدبختيها و شبهات حفظ مى‌كند» (انّ من صرّحت له العبر عمّا بين يديه من المثلات‌ [1]، حجزته‌ [2] التّقوى عن تقحّم الشّبهات).

اشاره به اين كه بياييد به گذشته تاريخ باز گرديد، سرنوشت اقوامى را كه بر اثر انحراف از حق و آلوده شدن به انواع هوسها و شهوات و گناهان، گرفتار مجازاتهاى دردناك الهى شدند، بنگريد! بياييد و تاريخ بعثت و قيام پيغمبر اسلام و توطئه‌هاى اقوام جاهلى را در برابر آن حضرت بررسى كنيد و در عواقب شوم آنها سخت بينديشيد تا راه آينده براى شما روشن گردد و با چراغ تقوا و پرهيزگارى، تاريكيهاى شبهات را بر طرف سازيد و در پناه اين سنگر مطمئن از ضربات هولناك شياطين و نفس امّاره در امان بمانيد! سپس امام، اين رهبر هوشيار، پرده‌ها را كنار مى‌زند و با صراحت مى‌گويد:

«آگاه باشيد آزمونهاى شما درست همانند روزى كه خداوند پيامبرش را مبعوث ساخت بازگشته است» (الا و انّ بليّتكم قد عادت كهيئتها يوم بعث اللّه نبيّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم).

به هوش باشيد كوره امتحان سخت داغ است و تنها پرهيزگاران مخلص و عبرت‌آموزان آگاه از اين كوره سالم بيرون مى‌آيند! امام به روشنى اين حقيقت را بازگو مى‌كند كه مردم در عصر خليفه سوّم، مخصوصا واپسين روزهاى عمر او، با آن حيف و ميلهاى عظيمى كه در بيت المال‌

[1] «مثلات» جمع «مثله» (بر وزن عضله) در اصل به معنى مقايسه كردن چيزى با چيز ديگرى است، سپس به عذابها و عقوبات الهى اطلاق شده كه وقوع بعضى از آن، انسان را نسبت به نظيرش هشدار مى‌دهد و از گرفتار شدن به مثل آن باز مى‌دارد.

[2] «حجز» از ماده «حجز» (بر وزن عجز) به معناى حائل شدن ميان دو چيز است و در عبارت بالا همين معنى را مى‌بخشد چرا كه تقوا مانع از فرو رفتن در شبهات مى‌شود.