ريشه وسوسه‌ها را بخشكاند و به درستى راهى كه از آن مى‌رويم مطمئن سازد.

4- در هر عصر و زمانى حجّتى لازم است‌

در تعبيرات مولا نيز اين نكته به چشم مى‌خورد كه تأكيد مى‌فرمود: خداوند هرگز خلق خودش را از حجّت و هادى و راهنما خالى نگذاشته است، خواه پيامبرى بوده باشد يا كتاب آسمانى بازمانده از پيامبران يا امام معصوم و يا سنّت و سيره و روش آنان.

جالب اين كه كتاب آسمانى و پيامبران- در كلام امام (ع)- در كنار هم قرار گرفته‌اند و حجّت الهى و سيره معتبر در كنار هم.

آرى، همراه هر كتاب آسمانى بايد پيامبرى باشد تا آن را دقيقا تبيين و علاوه بر تبيين، در عمل پياده كند و در ادامه راه، همراه سنّت پيامبران بايد وصىّ و امامى باشد تا ميراث پيامبران را حفظ و در تحكيم و اجراى آن بكوشد.

اين همان چيزى است كه اعتقاد ما بر آن است و در حديثى از امام صادق (ع) وارد شده: «لو لم يبق فى الارض الّا اثنان لكان احدهما الحجّة، اگر در روى زمين جز دو نفر نباشد يكى از آن دو، حجت الهى و امام ديگرى است». [1] و نيز همان است كه امام امير المؤمنين (ع) در كلمات قصار همين نهج البلاغه فرموده است: «اللّهمّ بلى لا تخلو الارض من قائم للّه بحجّة امّا ظاهرا مشهورا و امّا خائفا مغمورا لئلّا تبطل حجج اللّه و بيّناته». [2]

5- ويژگيهاى پيامبران‌

پيامبرانى كه از سوى خدا براى هدايت خلق، مبعوث مى‌شدند افراد عادى نبودند، بلكه تمام صفاتى را كه لازمه اين رسالت مهم است دارا بودند كه از جمله‌

[1] كافى، جلد اول، صفحه 179.

[2] نهج البلاغه، كلمات قصار 147.