دست به گريبان است‌ «مشكل فاصله طبقاتى» است؛ فقر و بيچارگى و تهيدستى در يكطرف و تراكم ثروت در طرف ديگر.

عدّه‌اى آن قدر ثروت دارند كه حساب اموالشان را نمى‌توانند بكنند، وعدّه ديگرى از فقر و تهيدستى رنج مى‌برند، به طورى كه تهيّه لوازم ضرورى زندگى از قبيل غذا و مسكن و لباس ساده براى آنان خيلى مشكل است.

بديهى است جامعه‌اى كه پايه‌هاى آن، قسمتى بر غنا و ثروت و بخش مهمّ ديگر آن بر فقر و گرسنگى بنا شود قابل دوام نيست و هرگز به سعادت و آرامش نخواهد رسيد.

در چنين جامعه‌اى دلهره و اضطراب و نگرانى و بدبينى، و از همه مهمتر، دشمنى و عداوت اجتناب‌ناپذير خواهد بود.

گرچه در گذشته اين اختلاف در بين جوامع انسانى وجود داشت، ولى در زمان ما اين فاصله طبقاتى به مراتب بيشتر و خطرناكتر شده است.

زيرا از يك سو درهاى كمكهاى انسانى، و تعاون به معنى حقيقى، به روى مردم بسته شده، و درهاى رباخوارى كه يكى از موجبات بزرگ فاصله طبقاتى است با شكلهاى مختلف باز است.

پيدايش كمونيسم و مانند آن، و خونريزى‌ها و جنگهاى كوچك و بزرگ و وحشتناك كه در قرن اخير اتفاق افتاد و هنوز هم در گوشه و كنار جهان ادامه دارد عكس‌العمل همين محروميّت اكثريّت جوامع انسانى است، با اين كه دانشمندان به فكر چاره و حلّ اين مشكل بزرگ اجتماعى بوده‌اند و هر كدام راهى را انتخاب كرده‌اند- كمونيسم از راه الغاى مالكيّت‌