داد كه در بهره‌گيرى از مواهب خدا در زمين، اسراف و تبذير روا مداريد! به گونه‌اى كه قرآن در آيات فراوانى شديداً مسرفان را محكوم كرده است:

در جايى مى‌گويد: اسراف نكنيد كه خدا، مسرفان را دوست ندارد (ولا تسرفوا انّه لا يحبّ المسرفين‌ [1]).

در مورد ديگر، مسرفان را اصحاب دوزخ مى‌شمرد (انّ المسرفين هم أصحاب النّار [2]).

و از اطاعت فرمان مسرفان، نهى مى‌كند (ولا تطيعوا امر المسرفين‌ [3]).

و مجازات الهى را در انتظار مسرفان مى‌شمرد (مسوّمة عند ربّك للمسرفين‌ [4]).

و اسراف را يك برنامه فرعونى قلمداد مى‌كند (وانّ فرعون لعال في الأرض وانّه لمن المسرفين‌ [5]).

و مسرفان دروغگو را محروم از هدايت الهى مى‌شمرد (انّ اللَّه لا يهدي مَنْ هو مسرف كذّاب‌ [6]).

و سرانجام سرنوشت آنها را هلاكت و نابودى مى‌داند (واهلكنا المسرفين‌ [7]).

[1]. سوره انعام، آيه 141 و سوره اعراف، آيه 31.

[2]. سوره غافر، آيه 43.

[3]. سوره شعراء، آيه 151.

[4]. سوره ذاريات، آيه 34.

[5]. سوره يونس، آيه 83.

[6]. سوره غافر، آيه 28.

[7]. سوره انبياء، آيه 9.