و به اين ترتيب، نجات از ضلال مبين و گمراهى آشكار و همچنين پاكسازى از رذائل
اخلاقى و گناهان به دنبال تلاوت آيات قرآن مجيد و تعليم كتاب و حكمت فراهم است كه
بىشك نشانه روشنى بر وجود ارتباط در ميان اين دو است.
در جلد اوّل از دوره اوّل پيام قرآن، به هنگام بحث پيرامون مسائل مربوط به
معرفت و شناخت، شواهد زنده فراوانى از آيات قرآن مجيد بر ارتباط علم و معرفت با
فضائل اخلاقى و رابطه جهل و عدم شناخت با رذائل اخلاقى بيان گرديده كه در اينجا به
ده نمونه از آن به صورت فشرده اشاره مىكنيم:
1- جهل سرچشمه فساد و انحراف است!
در آيه 55 سوره نمل مىخوانيم كه لوط پيامبر بزرگ خدا به قوم منحرفش فرمود:
او (يوسف) گفت: پروردگارا! زندان نزد من محبوبتر است از آنچه اين زنان مرا به
سوى آن مىخوانند! و اگر مكر و نيرنگ آنها را از من باز نگردانى، به آنها متمايل
مىشوم و از جاهلان خواهم بود!»
3- جهل يكى از عوامل حسادت است!
در آيه 89 سوره يوسف مىخوانيم: (در آن زمان كه او عزيز مصر شد و بر تخت قدرت
نشست و بطور ناشناس در برابر برادرانش كه براى تحويل گرفتن گندم از كنعان به مصر
آمده بودند، ظاهر شد؛) چنين گفت:
«قالَ هَلْ عَلِمْتُمْ ما فَعَلْتُمْ
بِيُوسُفَ وَ اخيهِ اذْانْتُمْ جاهِلُونَ؛
آيا دانستيد با يوسف و برادرش (بنيامين) چه
اسم الکتاب : اخلاق در قرآن المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 176