سؤال 405- با توجّه به اينكه باردارى، در هفته‌هاى اوّل از روى ظواهر و گاه با روشهاى ساده چندان قابل تشخيص نيست، و از طرفى بيشترين عوارض خطرناك روشهاى درمانى در همين زمان آن هم به صورت اختلالات شديد در جنين رخ مى‌دهد، و بدين ترتيب، يا به خاطر كمبود امكانات، يا عدم فرصت كافى، يا عدم تمايل بيمار به صرف هزينه‌هاى تشخيص باردارى، يا عدم اطّلاع وى از باردارى، و جواب منفى دادن به پرسش پزشك از باردارى وى، و حتّى گاهى به علّت عدم امكان تشخيص به وسيله روشهاى مدرن به خاطر جوابهاى منفى كاذب آزمايشات، پزشك نمى‌تواند تشخيص دهد، و يا نمى‌داند كه بيمار باردار است، و روشهاى تشخيص درمانى مختلف را براى وى به كار مى‌گيرد؛ حال در صورت ايجاد عارضه در مادر يا جنين، آيا پزشك معالج مسئول است؟

جواب: در صورتى كه راهى براى تشخيص باردارى نباشد و داروها منحصر به فرد باشد، و از بيمار اجازه بگيرد مسئول نيست.

7. ضمانت پرستاران‌

سؤال 406- آمپولى به بيمارى تزريق شده، و بيمار به واسطه آن فوت كرده است. حكم ضمان يا عدم ضمان، و فردى كه بايد ديه را بپردازد، در صورتهاى ذيل چگونه است؟

1. تزريق توسّط شخص آشنا به آمپول و تزريق صورت گرفته، ولى در تزريق اشتباه كرده است.

2. اين كار توسّط شخص غير آشنا به آمپول و تزريق، صورت گرفته است.

3. تزريق توسّط طبيب حاذق بوده، و ليكن سهل انگارى كرده است.

جواب: 1 تا 3. كار تزريق‌كننده مانند كار طبيب است؛ هرگاه حاذق باشد و اخذ